Kesan Fosfolipid terhadap Kesihatan Otak dan Fungsi Kognitif

I. Pengenalan
Fosfolipid adalah komponen penting membran sel dan memainkan peranan penting dalam mengekalkan integriti struktur dan fungsi sel otak. Mereka membentuk dwilapisan lipid yang mengelilingi dan melindungi neuron dan sel lain dalam otak, menyumbang kepada fungsi keseluruhan sistem saraf pusat. Selain itu, fosfolipid terlibat dalam pelbagai laluan isyarat dan proses penghantaran saraf yang penting untuk fungsi otak.

Kesihatan otak dan fungsi kognitif adalah asas untuk kesejahteraan keseluruhan dan kualiti hidup. Proses mental seperti ingatan, perhatian, penyelesaian masalah dan membuat keputusan adalah penting untuk fungsi harian dan bergantung kepada kesihatan dan fungsi otak yang betul. Seiring bertambahnya usia, memelihara fungsi kognitif menjadi semakin penting, menjadikan kajian faktor yang mempengaruhi kesihatan otak penting untuk menangani penurunan kognitif dan gangguan kognitif yang berkaitan dengan usia seperti demensia.

Tujuan kajian ini adalah untuk meneroka dan menganalisis kesan fosfolipid terhadap kesihatan otak dan fungsi kognitif. Dengan menyiasat peranan fosfolipid dalam mengekalkan kesihatan otak dan menyokong proses kognitif, kajian ini bertujuan untuk memberikan pemahaman yang lebih mendalam tentang hubungan antara fosfolipid dan fungsi otak. Selain itu, kajian ini akan menilai implikasi yang berpotensi untuk campur tangan dan rawatan yang bertujuan untuk memelihara dan meningkatkan kesihatan otak dan fungsi kognitif.

II. Memahami Fosfolipid

A. Definisi fosfolipid:
Fosfolipidadalah kelas lipid yang merupakan komponen utama semua membran sel, termasuk di dalam otak. Mereka terdiri daripada molekul gliserol, dua asid lemak, kumpulan fosfat, dan kumpulan kepala polar. Fosfolipid dicirikan oleh sifat amphifiliknya, bermakna ia mempunyai kedua-dua kawasan hidrofilik (menarik air) dan hidrofobik (menolak air). Sifat ini membolehkan fosfolipid membentuk dwilapisan lipid yang berfungsi sebagai asas struktur membran sel, memberikan penghalang antara bahagian dalam sel dan persekitaran luarannya.

B. Jenis fosfolipid yang terdapat dalam otak:
Otak mengandungi beberapa jenis fosfolipid, dengan makhluk yang paling banyakfosfatidilkolin, fosfatidiletanolamin,fosfatidilserin, dan sphingomyelin. Fosfolipid ini menyumbang kepada sifat unik dan fungsi membran sel otak. Sebagai contoh, fosfatidilkolin ialah komponen penting membran sel saraf, manakala fosfatidilserin terlibat dalam transduksi isyarat dan pelepasan neurotransmitter. Sphingomyelin, satu lagi fosfolipid penting yang terdapat dalam tisu otak, memainkan peranan dalam mengekalkan integriti sarung myelin yang melindungi dan melindungi gentian saraf.

C. Struktur dan fungsi fosfolipid:
Struktur fosfolipid terdiri daripada kumpulan kepala fosfat hidrofilik yang melekat pada molekul gliserol dan dua ekor asid lemak hidrofobik. Struktur amphiphilic ini membolehkan fosfolipid membentuk dwilapisan lipid, dengan kepala hidrofilik menghadap ke luar dan ekor hidrofobik menghadap ke dalam. Susunan fosfolipid ini menyediakan asas untuk model mozek cecair membran sel, membolehkan kebolehtelapan terpilih yang diperlukan untuk fungsi selular. Secara fungsional, fosfolipid memainkan peranan penting dalam mengekalkan integriti dan kefungsian membran sel otak. Mereka menyumbang kepada kestabilan dan kecairan membran sel, memudahkan pengangkutan molekul merentasi membran, dan mengambil bahagian dalam isyarat dan komunikasi sel. Selain itu, jenis fosfolipid tertentu, seperti phosphatidylserine, telah dikaitkan dengan fungsi kognitif dan proses ingatan, menonjolkan kepentingannya dalam kesihatan otak dan fungsi kognitif.

III. Kesan Fosfolipid terhadap Kesihatan Otak

A. Penyelenggaraan struktur sel otak:
Fosfolipid memainkan peranan penting dalam mengekalkan integriti struktur sel-sel otak. Sebagai komponen utama membran sel, fosfolipid menyediakan rangka kerja asas untuk seni bina dan kefungsian neuron dan sel otak yang lain. Dwilapisan fosfolipid membentuk penghalang yang fleksibel dan dinamik yang memisahkan persekitaran dalaman sel otak daripada persekitaran luaran, mengawal keluar masuk molekul dan ion. Keutuhan struktur ini penting untuk berfungsi dengan baik sel-sel otak, kerana ia membolehkan pengekalan homeostasis intraselular, komunikasi antara sel, dan penghantaran isyarat saraf.

B. Peranan dalam penghantaran neuro:
Fosfolipid menyumbang dengan ketara kepada proses penghantaran neuro, yang penting untuk pelbagai fungsi kognitif seperti pembelajaran, ingatan, dan peraturan mood. Komunikasi saraf bergantung pada pelepasan, penyebaran, dan penerimaan neurotransmitter merentasi sinaps, dan fosfolipid terlibat secara langsung dalam proses ini. Sebagai contoh, fosfolipid berfungsi sebagai prekursor untuk sintesis neurotransmitter dan memodulasi aktiviti reseptor dan pengangkut neurotransmitter. Fosfolipid juga menjejaskan kecairan dan kebolehtelapan membran sel, mempengaruhi eksositosis dan endositosis vesikel yang mengandungi neurotransmitter dan pengawalan penghantaran sinaptik.

C. Perlindungan terhadap tekanan oksidatif:
Otak sangat terdedah kepada kerosakan oksidatif kerana penggunaan oksigen yang tinggi, tahap asid lemak tak tepu yang tinggi, dan tahap mekanisme pertahanan antioksidan yang agak rendah. Fosfolipid, sebagai juzuk utama membran sel otak, menyumbang kepada pertahanan terhadap tekanan oksidatif dengan bertindak sebagai sasaran dan takungan untuk molekul antioksidan. Fosfolipid yang mengandungi sebatian antioksidan, seperti vitamin E, memainkan peranan penting dalam melindungi sel-sel otak daripada peroksidasi lipid dan mengekalkan integriti dan kecairan membran. Tambahan pula, fosfolipid juga berfungsi sebagai molekul isyarat dalam laluan tindak balas selular yang mengatasi tekanan oksidatif dan menggalakkan kemandirian sel.

IV. Pengaruh Fosfolipid terhadap Fungsi Kognitif

A. Definisi fosfolipid:
Fosfolipid adalah kelas lipid yang merupakan komponen utama semua membran sel, termasuk di dalam otak. Mereka terdiri daripada molekul gliserol, dua asid lemak, kumpulan fosfat, dan kumpulan kepala polar. Fosfolipid dicirikan oleh sifat amphifiliknya, bermakna ia mempunyai kedua-dua kawasan hidrofilik (menarik air) dan hidrofobik (menolak air). Sifat ini membolehkan fosfolipid membentuk dwilapisan lipid yang berfungsi sebagai asas struktur membran sel, memberikan penghalang antara bahagian dalam sel dan persekitaran luarannya.

B. Jenis fosfolipid yang terdapat dalam otak:
Otak mengandungi beberapa jenis fosfolipid, dengan yang paling banyak ialah phosphatidylcholine, phosphatidylethanolamine, phosphatidylserine, dan sphingomyelin. Fosfolipid ini menyumbang kepada sifat unik dan fungsi membran sel otak. Sebagai contoh, fosfatidilkolin ialah komponen penting membran sel saraf, manakala fosfatidilserin terlibat dalam transduksi isyarat dan pelepasan neurotransmitter. Sphingomyelin, satu lagi fosfolipid penting yang terdapat dalam tisu otak, memainkan peranan dalam mengekalkan integriti sarung myelin yang melindungi dan melindungi gentian saraf.

C. Struktur dan fungsi fosfolipid:
Struktur fosfolipid terdiri daripada kumpulan kepala fosfat hidrofilik yang melekat pada molekul gliserol dan dua ekor asid lemak hidrofobik. Struktur amphiphilic ini membolehkan fosfolipid membentuk dwilapisan lipid, dengan kepala hidrofilik menghadap ke luar dan ekor hidrofobik menghadap ke dalam. Susunan fosfolipid ini menyediakan asas untuk model mozek cecair membran sel, membolehkan kebolehtelapan terpilih yang diperlukan untuk fungsi selular. Secara fungsional, fosfolipid memainkan peranan penting dalam mengekalkan integriti dan kefungsian membran sel otak. Mereka menyumbang kepada kestabilan dan kecairan membran sel, memudahkan pengangkutan molekul merentasi membran, dan mengambil bahagian dalam isyarat dan komunikasi sel. Selain itu, jenis fosfolipid tertentu, seperti phosphatidylserine, telah dikaitkan dengan fungsi kognitif dan proses ingatan, menonjolkan kepentingannya dalam kesihatan otak dan fungsi kognitif.

V. Faktor Yang Mempengaruhi Tahap Fosfolipid

A. Sumber pemakanan fosfolipid
Fosfolipid adalah komponen penting dalam diet yang sihat dan boleh diperolehi daripada pelbagai sumber makanan. Sumber pemakanan utama fosfolipid termasuk kuning telur, kacang soya, daging organ, dan makanan laut tertentu seperti herring, makarel dan salmon. Kuning telur, khususnya, kaya dengan fosfatidilkolin, salah satu fosfolipid yang paling banyak dalam otak dan pelopor untuk neurotransmitter asetilkolin, yang penting untuk ingatan dan fungsi kognitif. Selain itu, kacang soya merupakan sumber penting fosfatidilserin, satu lagi fosfolipid penting dengan kesan yang baik terhadap fungsi kognitif. Memastikan pengambilan sumber pemakanan yang seimbang ini boleh menyumbang kepada mengekalkan tahap fosfolipid yang optimum untuk kesihatan otak dan fungsi kognitif.

B. Gaya hidup dan faktor persekitaran
Gaya hidup dan faktor persekitaran boleh memberi kesan ketara kepada tahap fosfolipid dalam badan. Sebagai contoh, tekanan kronik dan pendedahan kepada toksin alam sekitar boleh menyebabkan peningkatan pengeluaran molekul keradangan yang menjejaskan komposisi dan integriti membran sel, termasuk di dalam otak. Selain itu, faktor gaya hidup seperti merokok, pengambilan alkohol yang berlebihan, dan diet tinggi lemak trans dan lemak tepu boleh mempengaruhi metabolisme dan fungsi fosfolipid secara negatif. Sebaliknya, aktiviti fizikal yang kerap dan diet yang kaya dengan antioksidan, asid lemak omega-3 dan nutrien penting lain boleh menggalakkan tahap fosfolipid yang sihat dan menyokong kesihatan otak dan fungsi kognitif.

C. Potensi untuk suplemen
Memandangkan kepentingan fosfolipid dalam kesihatan otak dan fungsi kognitif, terdapat minat yang semakin meningkat terhadap potensi suplemen fosfolipid untuk menyokong dan mengoptimumkan tahap fosfolipid. Suplemen fosfolipid, terutamanya yang mengandungi fosfatidilserin dan fosfatidilkolin yang diperoleh daripada sumber seperti lesitin soya dan fosfolipid marin, telah dikaji untuk kesan peningkatan kognitifnya. Ujian klinikal telah menunjukkan bahawa suplemen fosfolipid boleh meningkatkan ingatan, perhatian, dan kelajuan pemprosesan dalam kedua-dua orang dewasa muda dan lebih tua. Tambahan pula, suplemen fosfolipid, apabila digabungkan dengan asid lemak omega-3, telah menunjukkan kesan sinergistik dalam menggalakkan penuaan otak yang sihat dan fungsi kognitif.

VI. Kajian dan Penemuan Penyelidikan

A. Gambaran Keseluruhan Penyelidikan Berkaitan tentang Fosfolipid dan Kesihatan Otak
Fosfolipid, komponen struktur utama membran sel, memainkan peranan penting dalam kesihatan otak dan fungsi kognitif. Penyelidikan terhadap kesan fosfolipid terhadap kesihatan otak telah menumpukan pada peranannya dalam keplastikan sinaptik, fungsi neurotransmitter, dan prestasi kognitif keseluruhan. Kajian telah menyiasat kesan fosfolipid pemakanan, seperti fosfatidilkolin dan fosfatidilserin, terhadap fungsi kognitif dan kesihatan otak dalam kedua-dua model haiwan dan subjek manusia. Selain itu, penyelidikan telah meneroka potensi manfaat suplemen fosfolipid dalam menggalakkan peningkatan kognitif dan menyokong penuaan otak. Tambahan pula, kajian neuroimaging telah memberikan pandangan tentang hubungan antara fosfolipid, struktur otak, dan ketersambungan fungsi, menjelaskan mekanisme yang mendasari kesan fosfolipid pada kesihatan otak.

B. Penemuan Utama dan Kesimpulan daripada Kajian
Peningkatan Kognitif:Beberapa kajian telah melaporkan bahawa fosfolipid pemakanan, terutamanya fosfatidilserin dan fosfatidilkolin, boleh meningkatkan pelbagai aspek fungsi kognitif, termasuk ingatan, perhatian, dan kelajuan pemprosesan. Dalam percubaan klinikal rawak, dua buta, terkawal plasebo, suplemen fosfatidilserin didapati meningkatkan ingatan dan gejala gangguan hiperaktif kekurangan perhatian pada kanak-kanak, mencadangkan penggunaan terapeutik yang berpotensi untuk peningkatan kognitif. Begitu juga, suplemen fosfolipid, apabila digabungkan dengan asid lemak omega-3, telah menunjukkan kesan sinergistik dalam menggalakkan prestasi kognitif dalam individu yang sihat merentas kumpulan umur yang berbeza. Penemuan ini menggariskan potensi fosfolipid sebagai penambah kognitif.

Struktur dan Fungsi Otak:  Kajian neuroimaging telah memberikan bukti perkaitan antara fosfolipid dan struktur otak serta ketersambungan berfungsi. Sebagai contoh, kajian spektroskopi resonans magnetik telah mendedahkan bahawa tahap fosfolipid di kawasan otak tertentu dikaitkan dengan prestasi kognitif dan penurunan kognitif yang berkaitan dengan usia. Selain itu, kajian pengimejan tensor resapan telah menunjukkan kesan komposisi fosfolipid pada integriti bahan putih, yang penting untuk komunikasi saraf yang cekap. Penemuan ini menunjukkan bahawa fosfolipid memainkan peranan penting dalam mengekalkan struktur dan fungsi otak, dengan itu mempengaruhi kebolehan kognitif.

Implikasi untuk Penuaan Otak:Penyelidikan tentang fosfolipid juga mempunyai implikasi untuk penuaan otak dan keadaan neurodegeneratif. Kajian telah menunjukkan bahawa perubahan dalam komposisi fosfolipid dan metabolisme boleh menyumbang kepada penurunan kognitif yang berkaitan dengan usia dan penyakit neurodegeneratif seperti penyakit Alzheimer. Tambahan pula, suplemen fosfolipid, terutamanya dengan tumpuan kepada fosfatidilserin, telah menunjukkan janji dalam menyokong penuaan otak yang sihat dan berpotensi mengurangkan penurunan kognitif yang berkaitan dengan penuaan. Penemuan ini menyerlahkan kaitan fosfolipid dalam konteks penuaan otak dan kemerosotan kognitif yang berkaitan dengan usia.

VII. Implikasi Klinikal dan Hala Tuju Masa Depan

A. Aplikasi yang berpotensi untuk kesihatan otak dan fungsi kognitif
Kesan fosfolipid pada kesihatan otak dan fungsi kognitif mempunyai implikasi yang luas untuk aplikasi yang berpotensi dalam tetapan klinikal. Memahami peranan fosfolipid dalam menyokong kesihatan otak membuka pintu kepada intervensi terapeutik baru dan strategi pencegahan yang bertujuan untuk mengoptimumkan fungsi kognitif dan mengurangkan penurunan kognitif. Aplikasi yang berpotensi termasuk pembangunan intervensi pemakanan berasaskan fosfolipid, rejimen suplemen yang disesuaikan, dan pendekatan terapeutik yang disasarkan untuk individu yang berisiko mengalami gangguan kognitif. Selain itu, potensi penggunaan campur tangan berasaskan fosfolipid dalam menyokong kesihatan otak dan fungsi kognitif dalam pelbagai populasi klinikal, termasuk individu tua, individu yang mempunyai penyakit neurodegeneratif, dan mereka yang mengalami defisit kognitif, memegang janji untuk meningkatkan hasil kognitif keseluruhan.

B. Pertimbangan untuk penyelidikan lanjut dan ujian klinikal
Penyelidikan lanjut dan ujian klinikal adalah penting untuk memajukan pemahaman kita tentang kesan fosfolipid pada kesihatan otak dan fungsi kognitif dan untuk menterjemah pengetahuan sedia ada kepada campur tangan klinikal yang berkesan. Kajian masa depan harus bertujuan untuk menjelaskan mekanisme yang mendasari kesan fosfolipid pada kesihatan otak, termasuk interaksi mereka dengan sistem neurotransmitter, laluan isyarat selular, dan mekanisme keplastikan saraf. Selain itu, ujian klinikal membujur diperlukan untuk menilai kesan jangka panjang campur tangan fosfolipid pada fungsi kognitif, penuaan otak, dan risiko keadaan neurodegeneratif. Pertimbangan untuk penyelidikan lanjut juga termasuk meneroka potensi kesan sinergistik fosfolipid dengan sebatian bioaktif lain, seperti asid lemak omega-3, dalam menggalakkan kesihatan otak dan fungsi kognitif. Selain itu, ujian klinikal berstrata yang memfokuskan pada populasi pesakit tertentu, seperti individu pada tahap kemerosotan kognitif yang berbeza, mungkin memberikan pandangan berharga tentang penggunaan intervensi fosfolipid yang disesuaikan.

C. Implikasi kepada kesihatan dan pendidikan awam
Implikasi fosfolipid pada kesihatan otak dan fungsi kognitif meluas kepada kesihatan dan pendidikan awam, dengan potensi kesan ke atas strategi pencegahan, dasar kesihatan awam dan inisiatif pendidikan. Penyebaran pengetahuan mengenai peranan fosfolipid dalam kesihatan otak dan fungsi kognitif boleh memaklumkan kempen kesihatan awam yang bertujuan untuk menggalakkan tabiat pemakanan sihat yang menyokong pengambilan fosfolipid yang mencukupi. Selain itu, program pendidikan yang menyasarkan populasi yang pelbagai, termasuk orang dewasa yang lebih tua, penjaga dan profesional penjagaan kesihatan, boleh meningkatkan kesedaran tentang kepentingan fosfolipid dalam mengekalkan daya tahan kognitif dan mengurangkan risiko penurunan kognitif. Tambahan pula, penyepaduan maklumat berasaskan bukti tentang fosfolipid ke dalam kurikulum pendidikan untuk profesional penjagaan kesihatan, pakar pemakanan dan pendidik boleh meningkatkan pemahaman tentang peranan pemakanan dalam kesihatan kognitif dan memperkasakan individu untuk membuat keputusan termaklum mengenai kesejahteraan kognitif mereka.

VIII. Kesimpulan

Sepanjang penerokaan kesan fosfolipid terhadap kesihatan otak dan fungsi kognitif ini, beberapa perkara penting telah muncul. Pertama, fosfolipid, sebagai komponen penting membran sel, memainkan peranan penting dalam mengekalkan integriti struktur dan fungsi otak. Kedua, fosfolipid menyumbang kepada fungsi kognitif dengan menyokong penghantaran neuro, keplastikan sinaptik, dan kesihatan otak secara keseluruhan. Tambahan pula, fosfolipid, terutamanya yang kaya dengan asid lemak tak tepu, telah dikaitkan dengan kesan neuroprotektif dan potensi manfaat untuk prestasi kognitif. Selain itu, faktor pemakanan dan gaya hidup yang mempengaruhi komposisi fosfolipid boleh memberi kesan kepada kesihatan otak dan fungsi kognitif. Akhir sekali, memahami kesan fosfolipid pada kesihatan otak adalah penting untuk membangunkan campur tangan yang disasarkan untuk menggalakkan daya tahan kognitif dan mengurangkan risiko penurunan kognitif.

Memahami kesan fosfolipid terhadap kesihatan otak dan fungsi kognitif adalah sangat penting untuk beberapa sebab. Pertama, pemahaman sedemikian memberikan pandangan tentang mekanisme yang mendasari fungsi kognitif, menawarkan peluang untuk membangunkan campur tangan yang disasarkan untuk menyokong kesihatan otak dan mengoptimumkan prestasi kognitif sepanjang jangka hayat. Kedua, apabila populasi global semakin meningkat dan kelaziman penurunan kognitif berkaitan usia meningkat, menjelaskan peranan fosfolipid dalam penuaan kognitif menjadi semakin relevan untuk menggalakkan penuaan yang sihat dan memelihara fungsi kognitif. Ketiga, potensi pengubahsuaian komposisi fosfolipid melalui intervensi pemakanan dan gaya hidup menggariskan kepentingan kesedaran dan pendidikan mengenai sumber dan faedah fosfolipid dalam menyokong fungsi kognitif. Tambahan pula, memahami kesan fosfolipid terhadap kesihatan otak adalah penting untuk memaklumkan strategi kesihatan awam, campur tangan klinikal dan pendekatan peribadi yang bertujuan untuk menggalakkan daya tahan kognitif dan mengurangkan penurunan kognitif.

Kesimpulannya, kesan fosfolipid ke atas kesihatan otak dan fungsi kognitif adalah bidang penyelidikan yang pelbagai rupa dan dinamik dengan implikasi penting untuk kesihatan awam, amalan klinikal dan kesejahteraan individu. Memandangkan pemahaman kita tentang peranan fosfolipid dalam fungsi kognitif terus berkembang, adalah penting untuk mengenali potensi campur tangan yang disasarkan dan strategi yang diperibadikan yang memanfaatkan faedah fosfolipid untuk menggalakkan daya tahan kognitif sepanjang jangka hayat. Dengan menyepadukan pengetahuan ini ke dalam inisiatif kesihatan awam, amalan klinikal dan pendidikan, kami boleh memperkasakan individu untuk membuat pilihan termaklum yang menyokong kesihatan otak dan fungsi kognitif. Akhirnya, memupuk pemahaman yang menyeluruh tentang kesan fosfolipid terhadap kesihatan otak dan fungsi kognitif memegang janji untuk meningkatkan hasil kognitif dan menggalakkan penuaan yang sihat.

Rujukan:
1. Alberts, B., et al. (2002). Biologi Molekul Sel (edisi ke-4). New York, NY: Sains Garland.
2. Vance, JE, & Vance, DE (2008). Biosintesis fosfolipid dalam sel mamalia. Biokimia dan Biologi Sel, 86(2), 129-145. https://doi.org/10.1139/O07-167
3. Svennerholm, L., & Vanier, MT (1973). Pengagihan lipid dalam sistem saraf manusia. II. Komposisi lipid otak manusia berhubung dengan umur, jantina, dan kawasan anatomi. Otak, 96(4), 595-628. https://doi.org/10.1093/brain/96.4.595
4. Agnati, LF, & Fuxe, K. (2000). Penghantaran volum sebagai ciri utama pengendalian maklumat dalam sistem saraf pusat. Kemungkinan nilai tafsiran baharu bagi mesin jenis B Turing. Kemajuan dalam Penyelidikan Otak, 125, 3-19. https://doi.org/10.1016/S0079-6123(00)25003-X
5. Di Paolo, G., & De Camilli, P. (2006). Phosphoinositides dalam pengawalan sel dan dinamik membran. Alam semula jadi, 443(7112), 651-657. https://doi.org/10.1038/nature05185
6. Markesbery, WR, & Lovell, MA (2007). Kerosakan pada lipid, protein, DNA dan RNA dalam gangguan kognitif ringan. Arkib Neurologi, 64(7), 954-956. https://doi.org/10.1001/archneur.64.7.954
7. Bazinet, RP, & Layé, S. (2014). Asid lemak tak tepu dan metabolitnya dalam fungsi otak dan penyakit. Kajian Alam Sains Neurosains, 15(12), 771-785. https://doi.org/10.1038/nrn3820
8. Jäger, R., Purpura, M., Geiss, KR, Weiß, M., Baumeister, J., Amatulli, F., & Kreider, RB (2007). Kesan phosphatidylserine pada prestasi golf. Journal of the International Society of Sports Nutrition, 4(1), 23. https://doi.org/10.1186/1550-2783-4-23
9. Cansev, M. (2012). Asid lemak penting dan otak: Kemungkinan implikasi kesihatan. Jurnal Neurosains Antarabangsa, 116(7), 921-945. https://doi.org/10.3109/00207454.2006.356874
10. Kidd, PM (2007). Omega-3 DHA dan EPA untuk kognisi, tingkah laku dan mood: Penemuan klinikal dan sinergi fungsi-struktur dengan fosfolipid membran sel. Kajian Perubatan Alternatif, 12(3), 207-227.
11. Lukiw, WJ, & Bazan, NG (2008). Asid dokosahexaenoik dan otak penuaan. Jurnal Pemakanan, 138(12), 2510-2514. https://doi.org/10.3945/jn.108.100354
12. Hirayama, S., Terasawa, K., Rabeler, R., Hirayama, T., Inoue, T., & Tatsumi, Y. (2006). Kesan pentadbiran fosfatidilserin pada ingatan dan gejala gangguan hiperaktif kekurangan perhatian: Percubaan klinikal terkawal plasebo, rawak, dua kali ganda. Jurnal Pemakanan dan Dietetik Manusia, 19(2), 111-119. https://doi.org/10.1111/j.1365-277X.2006.00610.x
13. Hirayama, S., Terasawa, K., Rabeler, R., Hirayama, T., Inoue, T., & Tatsumi, Y. (2006). Kesan pentadbiran fosfatidilserin pada ingatan dan gejala gangguan hiperaktif kekurangan perhatian: Percubaan klinikal terkawal plasebo, rawak, dua kali ganda. Jurnal Pemakanan dan Dietetik Manusia, 19(2), 111-119. https://doi.org/10.1111/j.1365-277X.2006.00610.x
14. Kidd, PM (2007). Omega-3 DHA dan EPA untuk kognisi, tingkah laku dan mood: Penemuan klinikal dan sinergi fungsi-struktur dengan fosfolipid membran sel. Kajian Perubatan Alternatif, 12(3), 207-227.
15. Lukiw, WJ, & Bazan, NG (2008). Asid dokosahexaenoik dan otak penuaan. Jurnal Pemakanan, 138(12), 2510-2514. https://doi.org/10.3945/jn.108.100354
16. Cederholm, T., Salem, N., Palmblad, J. (2013). ω-3 Asid lemak dalam pencegahan penurunan kognitif pada manusia. Kemajuan dalam Pemakanan, 4(6), 672-676. https://doi.org/10.3945/an.113.004556
17. Fabelo, N., Martín, V., Santpere, G., Marín, R., Torrent, L., Ferrer, I., Díaz, M. (2011). Perubahan teruk dalam komposisi lipid rakit lipid korteks hadapan daripada penyakit Parkinson dan 18. Penyakit Parkinson sampingan. Perubatan Molekul, 17(9-10), 1107-1118. https://doi.org/10.2119/molmed.2011.00137
19. Kanoski, SE, dan Davidson, TL (2010). Corak gangguan ingatan yang berbeza mengiringi penyelenggaraan jangka pendek dan jangka panjang pada diet bertenaga tinggi. Jurnal Psikologi Eksperimen: Proses Tingkah Laku Haiwan, 36(2), 313-319. https://doi.org/10.1037/a0017318


Masa siaran: Dis-26-2023
fyujr fyujr x